یک غزل

دست سوم

می جویمت ای ناشناس آشنایم

در کوچه های بی نشان ناکجایم

من مطمئنم خواهی آمد روزی از راه 

تنها همین یک دلخوشی مانده برایم

هر روز از این پنجره تا عمق خورشید

بر ماسه نقشی می زنم از رد پایم

خود را صدا کردم یکی از آن سر عشق

پاسخ نگفت الا به تکرار صدایم

با اشکهای من نمی جوشی - غریبه! 

حتی نمی گیری شبی دست دعایم

تا دست های مهربانت را بگیرم

روییده دست سومی بر شانه هایم!!

یک جور دیگر بر دلم افتاد لرزه

پایان نخواهد داشت - یعنی - ماجرایم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: